Εισήγηση για την Διοργάνωση του 2ου Πολιτικού Συνεδρίου των ΑΝΕΛ

 22 & 23 NOEBΡΙΟΥ 2014 ΣΤΟ ΣΕΦ

ΓΕΝΙΚΑ

Όλα τα πολιτικά συνέδρια επιδιώκουν μια επικοινωνιακή επιτυχία. Θέλουν να γίνουν πολιτικά γεγονότα . Ένα κομματικό συνέδριο είναι επιτυχημένο όταν είναι ενωτικό και επανασυσπειρώνει την οργανωμένη του βάση, όταν επικαιροποιεί την πολιτική του, όταν το περιεχόμενο των μηνυμάτων που εξέπεμψε αγγίζουν την κοινωνία .

Όμως όλα αυτά εξαρτώνται από την προετοιμασία και τις συγκυρίες.

Εν προκειμένω το Συνέδριο των ΑΝΕΛ πραγματοποιείται σε μια καθαρά προεκλογική περίοδο. Αυτό αναιρεί τις προθέσεις της πολιτικής ανασυγκρότησης, διότι η κοινή γνώμη

είναι καχύποπτη, μια και ο κόσμος δεν έχει εμπιστοσύνη στους πολιτικούς πολλώ μάλλον σε προεκλογική περίοδο.

Υπάρχει πάρα πολύ λίγος χρόνος προετοιμασίας μια και αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί 21 και 22 Νοέμβρη, ημέρες που συμβολίζουν η μεν πρώτη την εορτή της Παναγίας προστάτιδας

των Ενόπλων Δυνάμεων και η δεύτερη την ημέρα που ο Βελουχιώτης και ο Ζέρβας έδωσαν τα χέρια για να συνεργασθούν στην ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου.

Τέλος η βάση των ΑΝΕΛ είναι κουρασμένη. Ξεθύμανε η ορμή της Πλατείας αφ΄ενός γιατί η καθημερινότητα τους γονάτισε οικονομικά, αφ΄ετέρου, μη υπαρχόντων κινήτρων εξέλιξης

υπάρχει γκρίνια και αποκλεισμοί.

Τα εμπόδια αυτά πρέπει να ξεπερασθούν αλλιώς ένα αποτυχημένο συνέδριο θα είναι μαχαιριά στα ήδη οριακά ποσοστά των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Μέσα από το Συνέδριο πρέπει να επαναφρεσκάρουμε την εκλογική μας βάση δίνοντάς της προοπτική εξουσίας . Πρέπει να γίνει κτήμα τους ότι την επόμενη μέρα των εκλογών οι ΑΝΕΛ

θα είναι οι εγγυητές, οι ρυθμιστές και η άλλη φωνή, που θα βάλει κόκκινες γραμμές στα εθνικά ζητήματα και την οικονομία. Επίσης ένα δίκτυο ανθρώπων πρέπει να δραστηριοποιηθεί  στις

περιφέρειες. Αυτό σημαίνει άμεσο διορισμό των περιφερειακών γραμματέων.

Επίσης θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στις Ένοπλες Δυνάμεις, την Αστυνομία και την Εκκλησία που αποτελούν κομμάτι μας.

Ένας τρόπος για να αναθερμάνουμε την εκλογική μας βάση είναι να γίνει γνωστό στις τοπικές κοινωνίες ότι οι υποψηφιότητες στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές περνούν μέσα από το συνέδριο των ΑΝΕΛ με την κατάθεση της αίτησης στο Γραφείο Προέδρου.

 ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ 

1) Ορισμός και έγκριση άμεσα την Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου που θα αποτελείται από θεσμικά κομματικά στελέχη των ΑΝΕΛ, όπως η Κοινοβουλευτική Ομάδα ,

η Ευρωβουλή, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, Ινστιτούτο , κοινωνική φορείς , ο Γενικός Γραμματέας του Κινήματος και ο Οικονομικός Υπεύθυνος.

2) Άμεση συνεδρίαση της Επιτροπής για να μοιράσει έργο αξιοποιώντας τα στελέχη και κινητοποιώντας τον κομματικό μηχανισμό των κεντρικών γραφείων.

3) Επίλυση ζητημάτων όπως:

-Ποια κόμματα και προσωπικότητες θα προσκληθούν και θα χαιρετίσουν

-Ποιοι πολιτικοί από την Κύπρο και από το εξωτερικό μπορούν να προσκληθούν.

-Από ποίους μπορούμε να πάρουμε μαγνητοσκοπημένα μηνύματα.

-Να βρεθεί άμεσα αίθουσα χιλίων ατόμων διαθέσιμη της ημερομηνίες του Συνεδρίου.

-Ποια θα είναι η σύνθεση των συνέδρων που θα προσκληθούν ονομαστικά.

-Προετοιμασία φακέλων Συνεδρίου.

-Προετοιμασία εισηγήσεων σε τρεις τομείς. Οικονομία και παραγωγή, Παιδεία και

 Πολιτισμός, Άμυνα και Εξωτερική πολιτική.

-Να εξετασθεί αν μπορεί να προετοιμασθεί ένα προσυνέδριο για τις Ένοπλες Δυνάμεις  και τα Σώματα Ασφαλείας .

4) Κινητοποίηση της οργανωμένης νεολαίας .

5) Να ξεκινήσει η  επαφή με κινήματα και πρόσωπα που θα προσκληθούν στο Συνέδριο,

να  χαιρετίσουν προσχωρώντας στην  Δημοκρατική Παλλαϊκή Συμμαχία.

 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

 Τα συνθήματα του Συνεδρίου προτείνεται να είναι:

1) Δημιουργούμε μια Εθνική Πατριωτική Δημοκρατική Συμμαχία για την επαναφορά της αληθινής Δημοκρατίας στο τόπο μας.

2)  Χαράζουμε τους δρόμους της ανάπτυξης για να επανέλθει η αξιοπρέπεια, ο

αυτοσεβασμός, η αισιοδοξία, η ελπίδα και το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων.

 Οι ΑΝΕΛ ως ένα εθνικό, πατριωτικό, δημοκρατικό Κίνημα δίνοντας στέγη σε όλους τους πατριώτες που οραματίζονται  μια Ελλάδα εθνικά κυρίαρχη πρέπει να αποκτήσει ένα σαφή ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό  .

  Αν χαρτογραφήσουμε το εγχώριο πολιτικό φάσμα αριστερά-δεξιά, θα διαπιστώσουμε πως τα άκρα είναι κατειλημμένα από το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή,πολιτικοί χώροι αντιπολιτευτικά προβλέψιμοι από το εκάστοτε κατεστημένο κυβερνητικό σύστημα, συνεπώς ακίνδυνοι. Το χώρο της δεξιάς τον καλύπτει ηΝ.Δ., που μετεξελιγμένη με προσθήκες “αλληθωρίζει” προς το Κέντρο δίνοντας έτσι το άλλοθι στα υπολείμματα του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ να συμμαχήσουν, εν ονόματι της σωτηρίας της Πατρίδας. Το μόνο  που θα σώσουν ίσως είναι το Ελληνικό Τραπεζικό σύστημα, μια και εν έτι 2014 έξη εκατομμύρια Έλληνες ζουν στο όριο της φτώχειας, σύμφωνα με την έκθεση  της  Επιτροπής της Βουλής για τον Προϋπολογισμό.

   Δυστυχώς το σοσιαλιστικό κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, χάνοντας τα κοινωνικά και πατριωτικά χαρακτηριστικά του, κινείται στο “μάγμα” του μεσαίου χώρου, χωρίς  σαφή πολιτικό προσανατολισμό, όπως και το ΠΟΤΑΜΙ που είναι δημιούργημα του συστήματος και θα λειτουργήσει ως μαξιλάρι σε περίπτωση ανάγκης.  Το ίδιο  και η ΕΛΙΑ, πρόσκαιρο δημιούργημα ειδικού σκοπού και θνησιγενές.

Η κινούμενη στον αριστερό χώρο ΔΗΜΑΡ φαίνεται ότι είχε ημερομηνία λήξεως. ΄Ενα κομμάτι της πρόκειται να απορροφηθεί από το ΣΥΡΙΖΑ και το άλλο θα σκορπισθεί στο μεσαίο χώρο.

   Τον αριστερό πλέον χώρο και μάλιστα την κυβερνώσα αριστερά θέλει να υποδυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και σε ένα ποσοστό το επιτυγχάνει απορροφώντας ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Του λείπουν όμως εκείνα τα πατριωτικά αντανακλαστικά που, μαζί με εμμονές του παρελθόντος για το μεταναστευτικό, του στερούν την ώθηση προς τα επάνω, που θα έκανε και τη διαφορά.

    Ο χώρος του πατριωτικού ριζοσπαστικού  Κέντρου, που από παρανόηση ή εσκεμμένα τον ταυτίζουν κάποιοι με τον μεσαίο χώρο, δεν εκφράζεται πολιτικά. Αυτός ο χώρος έχει πολιτικά χαρακτηριστικά σε αντίθεση με το μεσαίο χώρο που εκφράζεται από απολιτικές και παροδικές κοινωνικές συμμαχίες. Είναι διάχυτη η απαίτηση από όλους  σχεδόν τούς απλούς πολίτες ότι απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, την προβαλλόμενη παγκόσμια διακυβέρνηση και τον άκρατο φιλελευθερισμό που ισοπεδώνει κράτη και ζωές να υπάρξει μία επιστροφή στο  έθνος κράτος που θα ορίζει τα του οίκου του συνεργαζόμενο σε ισότιμη βάση με το διεθνές περιβάλλον. Ο πατριωτικός ριζοσπαστισμός μπορεί να μετατραπεί σε χώρο άσκησης  εξουσίας διότι έχει από την φύση του  πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία μια και συνδυάζει τον πατριωτισμό με την κοινωνική δικαιοσύνη.

Συνεπώς ως πολιτικός χώρος :

    & δίνει στέγη σε όλους τους πολίτες της παραγωγής, ανεξαρτήτως της ταξικής τους προέλευσης προστατεύοντάς τους από την εκμετάλλευση και την ασυδοσία είτε την κρατική, είτε την ιδιωτική. Συνεπώς αγρότες, εργάτες, υπάλληλοι, επιχειρηματίες, βιοτέχνες, έμποροι, βιομήχανοι αντιμετωπίζονται ισότιμα εφ΄όσον εντάσσονται στην παραγωγική διαδικασία της Χώρας και όχι στην παρασιτική. Προϋπόθεση γι΄αυτό είναι ο επανακαθορισμός του ρόλου του Κράτους και ο μετασχηματισμός του. ΄Εχω γράψει σε άλλο άρθρο μου γι΄αυτό.

     & σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία  δίνει λύση, μέσω των Δημοκρατικών θεσμών, για το συμφέρον του συνόλου και όχι για εύνοια συγκεκριμένων κοινωνικών τάξεων ή ομάδων.

     & εκφράζει και προωθεί το εργασιακό ήθος για να αλλάξει μια ελληνική κοινωνία που έχει εμποτισθεί από την “ ήσσονα προσπάθεια”, τον “ωχαδελφισμό” και τη “λαμογιά”.

     &  από την φύση του έχει πατριωτικά χαρακτηριστικά δίνοντας θετικό Ελληνικό  πρόσημο σε όλα τα  Εθνικά μας ζητήματα.

     &  μπορεί με αυτά τα χαρακτηριστικά να κτίσει συνεργασίες και με κεντροαριστερά και με κεντροδεξιά κινήματα, σε προγραμματική βάση.

    Ο πολιτικός φορέας που βρίσκεται πιο κοντά σ΄αυτές τις αρχές είναι, κατά την  άποψη μου, η εθνική πατριωτική δημοκρατική συμμαχία των ΑΝΕΛ ως κίνημα.

Οι διαφορετικές απόψεις είναι ευπρόσδεκτες γιατί εμπλουτίζουν το δημοκρατικό διάλογο.

Δεν δεχόμαστε τις ύβρεις και τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και είναι εκτός του χώρου

μας όσοι ξεπερνούν τις κόκκινες γραμμές στα εθνικά ζητήματα.

Με τις προϋποθέσεις αυτές, το Κίνημα έχει ανοιχτές τις πόρτες σε όσους από τους

αποχωρήσαντες θέλουν να επιστρέψουν.