Η ομιλία του Υφυπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΓΟΥΡΙΔΗ στην Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ, στην Καβάλα, την Κυριακή 26 Απριλίου 2015.
Σεβασμιώτατοι, εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Πέρασαν 100 χρόνια από την αποφράδα ημέρα που ξεκίνησε η Γενοκτονία των Αρμενίων και η Διεθνής κοινότητα ακόμη δεν απέδωσε δικαιοσύνη.
Είναι κοινή διαπίστωση ότι δεν ζούμε σε ένα κόσμο Αγγελικά πλασμένο. Επικρατούν συμφέροντα οικονομικά και ενεργειακά, γίνεται αγώνας για γεωπολιτικές επιρροές, λυκοφιλίες μεταξύ κρατών και υποταγές λαών. Οι παγκόσμιοι ηθικοί κανόνες που θέσπισε η Διεθνής κοινότητα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Δημοκρατία, η Ελευθερία κ.α όχι μόνο καταστρατηγούνται, αλλά χρησιμοποιούνται για εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων, χάνοντας το εννοιολογικό περιεχόμενο τους.
Παρακολουθώ εδώ και χρόνια τις παρενέργειες που δημιουργούν οι παρεμβάσεις των διαπλεκόμενων δυνάμεων, που δυστυχώς προς τα έξω δείχνουν ότι άλλος είναι ο σκοπός τους. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν ο σχεδιασμός τους ήταν οι παρενέργειες και όχι η λογική συνέπεια της παρέμβασης. Για του λόγου το αληθές η επιχείρηση Δημοκρατική Άνοιξη των λαών στη λεκάνη της Μεσογείου. Δημιουργήθηκαν ποταμοί αίματος που ξεκίνησαν από το Ιράκ, συνεχίστηκαν στο Λίβανο, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τώρα τη Συρία. Το ισλαμικό κράτος που κατασκεύασαν στράφηκε εναντίον του.
Κυρίες και κύριοι,
Στη Θεσσαλονίκη σε καιρώ ειρήνης στα συνέδρια των Νεότουρκων 1908-1911, αποφασίσθηκε ο εν ψυχρώ σχεδιασμός της εθνοκάθαρσης και της θρησκευτικής καθαρότητας της Τουρκίας που οι ίδιοι ονόμασαν «τζιχάντ». Το σχέδιο εφαρμόσθηκε εν καιρώ πολέμου. Στις 24 Απριλίου 1915 άρχισε ο αφανισμός 1,5 εκατομμύρια Αρμενίων, 800 χιλιάδων Ασύρριων, 359 χιλιάδων Ποντίων και ξεριζώθηκε το 1,5 εκατομμύριο του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Η αναγνώριση μιας εγκληματικής πράξης δεν είναι θέμα ενός πολιτικού, πολιτιστικού, πολιτισμικού savoir vivre, δεν είναι μια ηθική αποκατάσταση των θυμάτων από το θύτη Είναι μια πράξη βαθειά συνειδητή, είναι παραδοχή ότι δεν θα το ξανακάνω. Η Τουρκία δεν παραδέχθηκε ποτέ ότι έπραξε γενοκτονία, γιατί συνέχισε να διαπράττει.
Αλλιώς δεν εξηγούνται: τα προγκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, η στάση απέναντι στους Κούρδους της Ν.Α Τουρκίας, η βοήθεια στο ISIS των τζιχαντιστών που εξολοθρεύουν τους τελευταίους Ασσύριους, καταστρέφοντας όλα τα μνημεία πολιτισμού διαπράττοντας και πολιτιστική γενοκτονία.
Το ερώτημα είναι: απέναντι σ’ αυτή την Παγκόσμια ανηθικότητα τι κάνει ο λαός που ζητά δικαίωση. Καταρχήν δεν υπάρχει σφουγγάρι που να εξαλείφει λαούς και έθνη από τον χάρτη της Ιστορίας, εκτός και αν οι ίδιοι θέλουν να αυτοκαταστραφούν. Ο αγώνας διεκδίκησης και ενημέρωσης είναι η λύση. Οι ζωντανοί δεν ξεχνούν και οι νεκροί ζητούν δικαίωση.
Αυτοί που υπέστησαν τη γενοκτονία και επιβίωσαν, έσκυψαν το κεφάλι, μάζεψαν τα συντρίμμια τους και προσπάθησαν να κτίσουν τη ζωή τους σε ξένους τόπους. Όμως τα παιδιά των παιδιών τους σήκωσαν το λάβαρο, έβαλαν λιθαράκια στον αμείλικτο χρόνο της Ιστορίας και επειδή αναφέρθηκα στον ιστορικό χρόνο, σας επισημαίνω ότι εμείς την ιστορία τη διαβάζουμε σημειακά, αλλά όταν τη ζούμε είναι απέραντη. Με αυτούς τους όρους μπορώ να οριοθετήσω τα λιθαράκια της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων ως εξής: προχθές Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρος, χθες Αυστρία, Ολλανδία, Γερμανία, σήμερα ο πάπας Φραγκίσκος. Ο αγώνας συνεχίζεται.
Η παρουσία μου εδώ επιβεβαιώνει ότι η Ελληνική πολιτεία και η Ελληνική Κυβέρνηση στηρίζει τον αγώνα των ΑΡΜΕΝΙΩΝ για την παραδοχή της γενοκτονίας από την Τουρκία. Είναι χρέος μας στους αγέννητους.
Σας ευχαριστώ
100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Καβάλα
https://www.youtube.com/watch?v=fJarNDXFUhY
https://www.youtube.com/watch?v=DXM96y9gLAo