Η ΡΕΒΑΝΣ ΕΝΟΨΗ ΤΗΣ ΔΕΘ 18.08.2009
Τι συνέβη ξαφνικά και ο κ. Καραμανλής έχασε την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης πέρυσι στη ΔΕΘ;Βασιζόταν στην εικόνα της παραπολιτικής και όχι στην ουσία της πολιτικής.
Τι συνέβη ξαφνικά και ο κ. Καραμανλής έχασε την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης πέρυσι στη ΔΕΘ;
Σίγουρα δεν έγινε τυχαία. Έπαιζε με τα ΜΜΕ. Βασιζόταν στην εικόνα της παραπολιτικής και όχι στην ουσία της πολιτικής. Η αλαζονική στάση «του πωλών τοις μετρητοίς» ως εικόνα είχε ως αποτέλεσμα να χάσει το μεσαίο χώρο που διαμορφώνουν τα κανάλια και θα εξηγήσω πως:
Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ έχουν συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση του μεσαίου χώρου προβάλλοντας αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές που διασπούν τις ιδεολογίες των κοινωνικών τάξεων γιατί τις αναμιγνύουν στο mixer της ροής του προγράμματος με απρόσμενα αποτελέσματα. Έτσι όταν η τηλεόραση παρουσιάζει θέματα κοινωνικής ευαισθησίας, όπως για το περιβάλλον, για την ανεργία ακόμα και για την τραπεζική κρίση , υιοθετεί αριστερές απόψεις, πολλές φορές μάλιστα ακραίες για λόγους τηλεθέασης. Αντιθέτως, όταν παρουσιάζει σειρές για την οικογένεια, για την βία αλλά και για την κατανάλωση, υιοθετεί συντηρητικές έως ακραία συντηρητικές απόψεις , καθαρά πάλι για λόγους τηλεθέασης.
Επιζητά με κάθε τρόπο την πολυσυλλεκτικότητα του κοινού όλων των ηλικιακών, κοινωνικών και μορφωτικών επιπέδων που εξασφαλίζουν την επιθυμητή τηλεθέαση. Το πολυσυλλεκτικό κοινό δημιουργεί την τηλεοπτική ροή αλλά και διαμορφώνεται από αυτή. Αυτό το τηλεοπτικό κοινό αποτελεί την δεξαμενή της δημιουργίας του μεσαίου χώρου.
Κατηγοριοποιώντας την στάση του τηλεοπτικού κοινού θα έλεγα ότι είναι:
Η Συμπολιτευτική ανάγνωση.
Αφορά το μέρος του κοινού που συμφωνεί απόλυτα με το μήνυμα και έχει πλήρη πολιτική ταύτιση με τον δημιουργό του.
Η Ουδέτερη ανάγνωση.
Αφορά το μέρος του κοινού που αποδέχεται γενικά το μήνυμα αλλά παράλληλα όμως τοποθετείται κριτικά με βάση τις προσωπικές, τοπικές συνθήκες και τα δικά του ενδιαφέροντα.
Η Αντιπολιτευτική ανάγνωση.
Αφορά το μέρος του κοινού που απορρίπτει πάντα το μήνυμα λόγω σαφούς αντίθετης πολιτικής ή ιδεολογικής ένταξης με τον δημιουργό του.
Στόχος κάθε πολιτικού μηνύματος είναι η δημιουργία πλειοψηφικής συμπεριφοράς γύρω από την συμπολιτευτική και την ουδέτερη ανάγνωση. Αυτή η σύμπλευση αποτελεί την βάση που οδηγεί στην εξουσία. Σήμερα η τηλεόραση , βασικός μοχλός άμεσης και έμμεσης πολιτικής επικοινωνίας, έχει συμβάλλει σημαντικά στην συσσώρευση πλειοψηφικού ρεύματος στην ουδέτερη ανάγνωση. ΄Ετσι αδυνάτισαν σημαντικά τόσο η συμπολιτευτική όσο και η αντιπολιτευτική ανάγνωση.
Η ουδέτερη ανάγνωση και «ο μεσαίος χώρος» που ταυτίζεται με αυτήν μεγεθύνεται από την τηλεόραση η οποία οδηγούμενη από την ανάγκη εντυπωσιασμού παρουσιάζει την πλέον αρνητική μορφή των γεγονότων που είναι και η εμπορική πλευρά , υποβαθμίζοντας την θετική που δεν πουλάει.
Π.χ. Η είσοδος της χώρας στην ζώνη Ευρώ κράτησε ελάχιστα στα ΜΜΕ με την εικόνα του κ. Σημίτη να σηκώνει από τα ΑΤΜ τα πρώτα Ευρώ. Αντίθετα το Ευρώ συμβολίστηκε στο συλλογικό ασυνείδητο με την ακρίβεια. Το ίδιο έγινε με τα Ολυμπιακά έργα, το Ρίο Αντίρριο που χάθηκαν σε σχέση στις πλημμύρες του Κηφισού ή στον αποκλεισμό της Εθνικής Οδού από τα χιόνια. Μεταξύ του Καλατράβα και της λακκούβας η μιντιακή πραγματικότητα υιοθέτησε την λακκούβα της καθημερινότητας.
Π.Χ. Ο Μπράουν ήταν ο εγκέφαλος της υπερδωδεκαετούς οικονομικής ηγεμονίας των εργατικών, Ανάπτυξη, Ευημερία & Αναδιανομή. Όμως ο Μπλέρ συμβόλισε τον ηγεμόνα του Μεσαίου Χώρου, διότι παρουσίαζε τα επικοινωνιακά χαρακτηριστικά που εξασφάλιζαν στην ουδέτερη – κριτική ανάγνωση πλειοψηφική συμπεριφορά. Σήμερα ο Μπράουν χωρίς τον Μπλέρ καταποντίζεται.
Συνεπώς η ισχυρή τηλεοπτική επιρροή διαμορφώνει μαζικές συμπεριφορές συναίνεσης ή απόρριψης στον ευμετάβλητο Μεσαίο Χώρο όπως η σιδηρά ράβδος στο εργαστήριο της φυσικής, που άλλοτε παραμορφώνεται και άλλοτε επανέρχεται.
Το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρός του Γιώργος Παπανδρέου και στη ΔΕΘ του 2009 θα είναι ειλικρινείς με το Μεσαίο Χώρο. Θα αναδείξουν την κρίσιμη κατάσταση της χώρας, δεν θα υποσχεθούν τα πάντα στους πάντες και θα εξηγήσουν την αιτία κατάπτωσης της Ελλάδας λόγω της ανερμάτιστης πολιτικής της κυβέρνησης του κ. Καραμανλή. Παράλληλα θα ξεδιπλώσουν τον ρεαλιστικό χάρτη εξόδου από την κρίση, με συγκεκριμένους σταθμούς για τα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν το λαό.
Συνεπώς ο κ. Καραμανλής ας μην ονειρεύεται ρεβάνς , «η ράβδος της δημοσκοπικής συμπεριφοράς» δεν είναι πλέον αναστρέψιμη γι’ αυτόν.