Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ* Άρθρο του Παναγιώτη Σγουρίδη στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ. Παρασκευή 30/3/2018
Η καλά σχεδιασμένη χειρουργική επέμβαση των τουρκικών δυνάμεων στο Αφρίν η οποία συνοδεύθηκε και με τουρκική προπαγάνδα δεν πρέπει να οδηγήσει τα μυαλά του κ. Ερντογάν να πάρουν αέρα.
Φαίνεται πως το δόγμα των «δόγμα των δυόμισι πολέμων» που υποστηρίζει ότι η Τουρκία μπορεί και πρέπει να είναι έτοιμη να πολεμήσει με δυο εχθρικές γι’ αυτήν χώρες πιθανόν, τη Συρία και την Ελλάδα και ο μισός πόλεμος να αφορά τον ενδεχόμενο εμφύλιο που θα ξεσπάσει στο εσωτερικό της με τους Κούρδους του ΡΚΚ άλλαξε.
Σήμερα το δόγμα αυτό έχει προσαρμοστεί σε ένα πόλεμο με τους κούρδους των γειτονικών της χωρών, σε ένα πόλεμο για να μπορέσει η Τουρκία να εδραιωθεί ως ενεργειακός παίκτης στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και ο μισός πόλεμος με την Ελλάδα.
Η Τουρκία όμως δεν πρέπει να παίζει με τη φωτιά.
Αναρωτιέμαι, ο κ. Ταγιπ Ερντογάν είναι σίγουρος για το ποιο είναι το αμυντικό δόγμα της Ελλάδας;
Έχει λογαριάσει αν υπάρχουν και άλλα σχέδια;
Γνωρίζει αν η ελληνική πολιτική ηγεσία αντί να ακολουθεί την αμυντική τακτική «εξημέρωσης του θηρίου» ανοίξει «την πόρτα του φρενοκομείου»;
Είναι βέβαιοι οι τούρκοι ότι το «λοκάρισμα» που γίνεται από τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη στα τουρκικά κάθε φορά που οι τούρκοι πιλότοι κάνουν παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, δεν οδηγήσει στο να αλλάξουν οι εντολές «κατά λάθος»;
Μήπως οδηγήσουν στο «ως εδώ και μη παρέκει» σκηνοθεσίες τύπου ναυάγιο με μετανάστες στο Αιγαίο ώστε η Τουρκία να αμφισβητήσει τα δικαιώματα έρευνας και διάσωσης που έχει η Ελλάδα ;
Εν κατακλείδι, μήπως η Άγκυρα πρέπει να σταθμίσει τέτοιες εξελίξεις;
Άλλωστε η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας δεν είναι καθόλου ρόδινη, το εξωτερικό χρέος της έχει εκτοξευθεί στα 850 δις δολάρια περίπου.
Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών της Τουρκίας αυξήθηκε από τα 33,7 δισ. δολάρια στα τέλη 2016 στα 41,9 δισ. δολάρια τέλη του 2017 ή, αλλιώς, 4,7% του ΑΕΠ της.
Σημειωτέων, οι τουρκικοί εξοπλισμοί πληρώνονται με δανεισμό από τις αγορές έναντι υπερτιμημένων τουρκικών ομολόγων.
Οι άμεσες ξένες επενδύσεις βρίσκονται στο μισό σε σχέση πριν μια δεκαετία.
Η τουρκική λίρα έχει χάσει το 10% της αξίας της έναντι του δολαρίου από την αρχή του 2017 και το 40% από το 2015. Το συνολικό χρέος των τουρκικών επιχειρήσεων, ειδικά των μικρών, σε ξένο νόμισμα ανέρχεται στα 211 δισ. δολάρια, που σημαίνει ότι η υποτίμηση της λίρας είναι καταστροφική γι’ αυτές.
Ταυτόχρονα, λόγω της μεγάλης αστάθειας και της έντασης που παρατηρείται στην περιοχή, η Τουρκία αντιμετωπίζει εδώ και καιρό μια δραματική μείωση του τουρισμού.
Παρόλα αυτά στα ελληνικά ΜΜΕ η Τουρκία… «προελαύνει». Δυστυχώς, καλλιεργούν ένα μύθο ότι είμαστε αδύναμοι να αντιπαρατεθούμε με την Τουρκία, παίζοντας πολιτικά παιχνίδια ανάλογα με το ιδεολογοπολιτικό στρατόπεδο που υπηρετούν. Αυτό φυσικά έχει αντίκτυπο στην ελληνική κοινωνία.
Ποια όμως είναι η αλήθεια; Η αποτροπή έναντι οποιασδήποτε απειλής είναι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που παρά τη μείωση του αμυντικού προϋπολογισμού λόγω μνημονίων, είναι στο καλύτερο δυνατό βαθμό ετοιμότητας τόσο σε έμψυχο δυναμικό, όσο και στον εξοπλισμό της. Αλλά σε ποιο βάθος χρόνου από ένα «θερμό» επεισόδιο;
Συνεπώς, η ουσιαστική αποτροπή έναντι της Τουρκίας είναι η προετοιμασία της ελληνικής κοινωνίας για ένα επεισόδιο με τους γείτονες και αυτό διότι είναι γνωστό τοις πάσι ότι η Τουρκία είναι αναθεωρητική χώρα και κατά καιρούς εκφράζει τη διάθεση για την αναθεώρηση των διεθνών συνθηκών και συμβάσεων που διέπουν τις σχέσεις της με τους γείτονες της.
Επομένως, το πότε και αν συμβεί το μοιραίο δεν πρέπει να το επιλέξουν μόνο εκείνοι. Και βεβαίως όταν συμβεί θα πρέπει να είμαστε στην πλευρά των νικητών για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε τα εθνικά συμφέροντα και να μην αλλάξουν οι συνθήκες.
Ίσως αυτή η άποψη ακουστεί όχι «ως κλάδος ελαίας» και απέναντι στην σκέψη αυτή το επιχείρημα που θα αντιταχθεί είναι ότι θα αναστατώσει την κοινωνική ηρεμία και θα επιφέρει οικονομική αναταραχή. Μάλιστα οι πολιτικοί που θα το εισηγηθούν θα κατηγορηθούν από την αντιπολίτευση ως «πολεμοκάπηλοι …κλπ. κλπ».
Όμως αν συμβεί το απευκταίο, το επιχείρημα αυτό θα αντιστραφεί. Η ίδια η κοινωνία θα ζητά -και δικαίως- εξηγήσεις γιατί δεν γνώριζε εξαρχής τη σοβαρότητα της κατάστασης, οι δε πολιτικοί που καλλιεργούσαν την τακτική του κατευνασμού θα κατηγορούν ότι δεν έγιναν οι σωστοί χειρισμοί.
Θεωρώ ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ισραήλ. Αυτό προϋποθέτει ότι η ελληνική κοινωνία, η οποία είναι μαλθακή και έχει εμποτισθεί από τον «ωχαδερφισμό» και την «ήσσονα προσπάθεια», να αλλάξει.
Οι πρόγονοί μας έλεγαν ότι «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και επι το λαϊκότερο, «κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε».
ΥΓ
Η Άγκυρα με την νομική ομηρεία των δυο στρατιωτικών μας επιχειρεί να εμφανίσει αντίστοιχα ως «ανεξάρτητη» την τουρκική Δικαιοσύνη απαντώντας στην άρνηση των Ελλήνων δικαστών να εκδοθούν οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί. Μόνο που στην περίπτωση της Τουρκίας έχουν απομακρυνθεί περισσότεροι από 4.000 δικαστές και εισαγγελείς που δεν ήταν αρεστοί στον κ. Τ. Ερντογάν…
*Του Παναγιώτη Σγουρίδη
Αντιπροέδρου των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, πρώην αντιπροέδρου της Βουλής των Ελλήνων και πρώην υπουργού.