Ομιλία στην παρουσίαση βιβλίου “Η Κοσμοθεωρητική βάση της 3ης του Σεπτέμβρη” του Δαμιανού Βασιλειάδη
Ο Δαμιανός Βασιλειάδης είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα. Αγωνιστής, διανοούμενος, ασυμβίβαστος και ρεαλιστής. Τον έζησα στο 2ο ιδεολογικοπολιτικό συνέδριο που από κοινού μαζί με τον Πέτρο Αδρικόπουλο θωρακίσαμε ιδεολογικά την ιδρυτική διακήρυξη των Ανεξάρτητων Ελλήνων στο 2ο πολιτικό τους συνέδριο.
Θα μου πείτε πως συνδυάζονται αυτά. Είναι ασυμβίβαστος γιατί είναι διανοούμενος. Είναι ρεαλιστής γιατί είναι αγωνιστής. Είναι αλτρουιστής και στερείται για να προσφέρει. Για τη λέξη «στερείται» κυριολεκτώ.
Πολυγραφότατος δεν θα αναφερθώ στους τίτλους των πονημάτων του. Σε συγγράμματα ουκ έστιν αριθμός. Σε άρθρα και μελέτες ομοίως. Ανεξάρτητα αν διαφωνείς με κάποιες αναλύσεις του, δεν μπορεί να μην παραδεχθείς ότι τολμά να καταπιαστεί με ακανθώδη ζητήματα με θάρρος και καθαρή ματιά. Ταυτίζεται ή τέμνεται σε παγκόσμιες προσεγγίσεις με τον πολύ νωρίς απόντα από την ζωή Παναγιώτη Κονδύλη. Ένα διανοητή ΠΑΤΡΙΩΤΗ που αν τις αναλύσεις του για το παγκόσμιο γίγνεσθαι και την θέση της χώρας στο διεθνή καταμερισμό όπως και τα αιτία της εσωτερικής μας κακοδαιμονίας λαμβάνουμε ως χώρα υπόψη, ίσως η Ελλάδα να μην έφθανε εδώ που έφθασε.
Ο Δαμιανός Βασιλειάδης στη νέα του συγγραφική προσπάθεια « Η κοσμοθεωρητική βάση της 3ης του Σεπτέμβρη», ακροβατώντας σε ρήσεις φιλοσόφων όπως: Ο Αναξίμανδρος- ο Καστοριάδης- ο Χέγκελ- ο Μάρξ- ο Θουκυδίδης- ο Κονδύλης- ο Παπαϊωάννου- ο Λένιν- ο Μπόμπιο κ.α. και πατώντας στην Γ’ Σεπτέμβρη αναδεικνύει το ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ. Για τον Δαμιανό υπέρτατος σκοπός ανάμεσα στο δίπολο ισότητα-ελευθερία, είναι η κοινωνική δικαιοσύνη. Διότι η υπερβολική ισότητα μπορεί να καταλήξει σε ισοπέδωση και η ελευθερία σε ασυδοσία. Πολλές φορές δεν αντιλαμβανόμαστε πως η δική μας ελευθερία καταλήγει σε υποδούλωση του διπλανού μας, του συντρόφου μας κλπ.
Συμπερασματικά καταδεικνύει ότι μόνο το ακέραιο κράτος, το κράτος δίκαιος κριτής μπορεί να εγγυηθεί την κοινωνική δικαιοσύνη, σε αντίθεση με το κομματικό κράτος πηγή δεινών της νεότερης Ελλάδας. Μετά από διαδρομή συλλογισμών καταγράφει ότι τα λαϊκά κινήματα έχουν στον πυρήνα τους ένα εργαστήριο πολιτικής από διανοούμενους και στοχαστές αλλά μόνο η συλλογική δυναμική του λαϊκού κινήματος εγγυάται αν η προσπάθεια μετατραπεί σε κοινωνικό όφελος. Αυτό είναι λογικό αφού νομοτελειακά η ανθρώπινη φύση ρέπει στη καταστροφή. Τα παραδείγματα πολλά απλά σκεφτείτε ότι:
Προσωπικά ο καθένας μας μάχεται να πράξει το καλό. Όμως αβίαστα το κακό.
Αφήστε ένα οίκημα ακατοίκητο, ένα χωριό, μια πόλη θα την πνίξει η φύση σε βάθος χρόνου. Διότι η φύση έχει την δική της ισορροπία την οποία εμείς άναρχα ανατρέπουμε.
Επισημαίνει ο Δαμιανός ότι η ηθική όχι με την θεοκρατική αντίληψη αλλά την κοινωνική, είναι η λυδία λίθος της προόδου. Η ηθική όμως δεν είναι επίκτητη, είναι συνεχής αγώνας, είναι παράδειγμα, είναι στάση ζωής, διδάσκεται. Τα παραδείγματα είναι πολλά.
Αυτό το πλέγμα που περιγράφει ο Δαμιανός και προανέφερα, οδήγησε στο να χαθεί ο Γ’ δρόμος για τον σοσιαλισμό. Ποια ήταν η φιλοσοφία αυτού του εγχειρήματος; Εγώ την περικλείω στο δίπτυχο «Ναι στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά σε συνεταιριστική βάση». Αντί να ανταγωνίζονται ιδιωτικές εταιρείες πολυεθνικές που πολλές φορές δημιουργούν εναρμονισμένες πρακτικές και μονοπώλια, να εντάσσονται στον ανταγωνισμό σε επιχειρηματική βάση και οι συνεταιρισμοί που μπορούν να ανταγωνίζονται και μεταξύ τους, προς όφελος του καταναλωτή και της κοινωνίας με την ευρεία έννοια και δυστυχώς το εγχείρημα πνίγηκε στα ανθρώπινα πάθη, στην ανωριμότητα και την λαμογιά.
Δυστυχώς η Ελλάδα πορεύθηκε χωρίς οργάνωση, χωρίς στόχους, με έλλειψη ηθικής, έλλειψη εργασιακού ήθους, έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο υπερβολικός κρατισμός, ο υπερβολικός κομματισμός, ανάμεσα στους εγχώριους διεθνιστές και κοσμοπολίτες έδωσε λαβή να λεηλατηθεί η χώρα από εσωτερικά και εξωτερικά τρωκτικά.
Και όμως το μέγεθος, η γεωπολιτική θέση και ο πληθυσμός της χώρας είναι γνωστός και οι παθογένειες μας γνωστές. Γιατί φθάσαμε ξανά στα ίδια.
Ο εμπνευστής της Γ’ του Σεπτέμβρη Ανδρέας Παπανδρέου από το 1974, περιέγραψε κάτι που ακόμα ισχύει.«Η πατρίδα μας είναι χώρα υπό κατοχή και η κατοχή είναι Αμερικανική. Μόνο οι στολές και η γλώσσα είναι Ελληνικές και λύση του Ελληνικού προβλήματος δεν υπάρχει καμιά, στο πολιτικό επίπεδο. Η δημοκρατία στη Ελλάδα δεν θα φθάσει χωρίς τους όρους απελευθέρωσης της από τα δεσμά που χαλκεύετε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Γι’ αυτό ο αγώνας μας είναι εθνικοαπελευθερωτικός».
Στο δε βιβλίο του «Δημοκρατία στο Απόσπασμα» γράφει κάτι ακόμη πιο συγκλονιστικό και πιο προφητικό.«Η περίοδος είναι περίοδος ταχύτατης πόλωσης ανάμεσα στη Βόρεια και Νότια Ευρώπη του δυτικού χώρου. Πόλωση που συνίσταται στην αποικιοποίηση της Νότιας Ευρώπης από την Βόρεια Ευρώπη στα πλαίσια πάντα της ηγεμονίας του Αμερικανικού κεφαλαίου!»Το προφητικό συνίσταται στο ότι όλα τα κεφάλαια που συσσωρεύουν οι χώρες της βόρειας Ευρώπης παραγωγικά ή ληστρικά από τις χώρες της νότιας Ευρώπης πάντα όμως στα πλαίσια της πραγματικής οικονομίας, ανακυκλούνται υποχρεωτικά στην εικονική οικονομία της wall street που λειτουργεί ως ο σύγχρονος παγκόσμιος Μινώταυρος.
Μετά 41 χρόνια η Ελλάδα είναι χώρα υπό κατοχή, οι ξένοι θέλουν να υπαγορεύουν και να ποδηγετούν ακόμη και την βούληση του λαού της.
Όμως υπάρχει ελπίδα αν καθαροί ηγέτες κινητοποιήσουν τον ριζοσπαστικό πατριωτισμό που διατρέχει όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλες τις οικονομικές τάξεις. Πρέπει να ανασκουμπωθούμε και να κτίσουμε με αρχές τη Νέα Ελλάδα.
Κλείνοντας θέλω να σας αποκαλύψω αυτό που εγώ ανακάλυψα διαβάζοντας «τη κοσμοθεωρητική βάση της 3ης Σεπτέμβρη». Ο τίτλος είναι το δέλεαρ για να διαβάσετε μια άλλη κοσμοθεωρία όπως ακροθιγώς ανέφερα στην αρχή.
Θεωρώ ότι αξίζει να διαβάσετε με προσοχή την κοσμοθεωρητική βάση του Δαμιανού Βασιλειάδη.
Ευχαριστώ.