Ομιλία στη Βουλή για το Δημόσιο Χρέος Απρίλιος 2015
Ομιλία στην Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος στη Βουλή στις 6 Απριλίου 2015.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι
Η οικονομική ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία των δανείων της . Θα αναφερθώ σε δύο παραδείγματα, ένα πολύ παλαιότερο και ένα πρόσφατο το οποίο ζούμε. Τα δάνεια της περιόδου 1879 -1893 είναι διαφωτιστικά της αρρωστημένης κατάστασης.
Το 1879 η Ελλάδα χρεώθηκε 640 εκατομμύρια φράγκα, έναντι ενός πραγματικού ποσού που ήταν 464 εκατ. φράγκα και πήρε στο χέρι της μόνο 348 εκατομμύρια. Το 1893 επέστρεψε η Ελλάδα 368 εκατομμύρια φράγκα. Και χρωστούσε 556,8 εκατομμύρια φράγκα.
Τα δεύτερο παράδειγμα: Στο τέλος του 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 143,6 δις. Πληρώσαμε έως το 2011, 119,6 δις. Το χρέος όμως της χώρας είχε φτάσει τα 368δις, δηλαδή 224,6δις επιπλέον. Το έγκλημα όμως είχε κι άλλες πτυχές. Στο τέλος του 2009, οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους 90 δις ελληνικά ομόλογα και ιδιωτικά δάνεια ελληνικών επιχειρήσεων περί τα 160 δις. Δηλαδή, το διακύβευμα το οποίο υπήρχε για τους Ευρωπαίους δανειστές ήταν 250 δις.
Η καθυστέρηση αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους επιδιώχθηκε για ένα και μόνο λόγο, να προλάβουν να ρευστοποιήσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και να δημιουργηθούν μηχανισμοί, ειδικοί μηχανισμοί, που θα προστατεύσουν όχι την Ελλάδα, αλλά τις ευρωπαϊκές χώρες.
Τότε κυκλοφορούσε στα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και τα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά, ότι αυτό ήταν η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Το πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα ήταν και αποδείχτηκε ένα σχέδιο μεταβολής της ιδιοκτησίας χρέους από τράπεζες και funds στα ευρωπαϊκά κράτη και κατ΄ επέκταση στον ελληνικό λαό και στην ελληνική οικονομία.
Στις 21.07.2011, ενώ η Σύνοδος Κορυφής είχε αποφασίσει το κούρεμα του ελληνικού χρέους, οι ελληνικές τράπεζες όχι δεν ρευστοποίησαν τα τοξικά ομόλογα τα οποία είχαν στα χέρια τους αλλά υπερδιπλασίασαν το ποσό αυτό, όπως και στα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό τότε παρουσιάστηκε ως μια πατριωτική διάσταση, που έδειξαν τα ιδρύματα αυτά απέναντι στη χώρα.
Αντιθέτως προσέξτε τη διαφορά. Η θέσπιση του προγράμματος αγορών των τίτλων που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον Μάιο του 2010 για να μπορεί να παρεμβαίνει στις διεθνείς αγορές και να αποσυμπιέζει τις τιμές των ομολόγων των ευρωπαϊκών κρατών ουσιαστικά έσωσε τις ευρωπαϊκές τράπεζες, διότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες ξεφορτωνόντουσαν τα ομόλογα αυτά, τα οποία τα έπαιρνε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Παράλληλα, δε, τα ομόλογα αυτά που δεν κουρεύτηκαν γιατί ήταν μέσα στη συμφωνία ότι δεν πρόκειται να κουρευτούν, ξαναδόθηκαν στην Ελλάδα που τα πλήρωσε με το 100% της ονομαστικής τιμής του ομολόγου, ενώ αυτά τα ομόλογα είχαν αγοραστεί στη δευτερογενή αγορά στο 62%, στο 50% ή στο 70%.
Η συμμετοχή των ιδιωτών μετά το PSI, ενώ ήταν 62% πριν το PSI, έφτασε στο 25%και των κρατών από το 38% που ήταν, αυξήθηκε στο 75%. Έτσι, η ομολογία χρέους που είναι τα ομόλογα, μετατράπηκε σε δάνειο με υποθήκη και μάλιστα υπό το Αγγλικό Δίκαιο.
Κυρίες και κύριοι, υπάρχει μία αρχή: κάθε οφειλέτης πρέπει να ξεπληρώνει το χρέος του, έστω και πουλώντας την περιουσία του. Η αρχή αυτή όμως γίνεται άδικη, όταν το χρέος είναι άδικο και όταν ο δανειστής χρησιμοποιεί δόλο για να βλάψει τον οφειλέτη. Υποτίθεται ότι στην Ελλάδα έγινε η μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έγινε στη σύγχρονη οικονομική πολιτική ιστορία, 125 δις ευρώ. Για εμένα τον ομιλητή, πιθανόν και για εσάς και γι΄αυτό βρίσκεστε εδώ, εγώ τη χαρακτηρίζω ως τη μεγαλύτερη οικονομική απάτη της Ιστορίας για την Ελλάδα και τα Ευρωπαϊκά κράτη.
Η Γερμανία που εμφανίζεται ως «θύμα», αποσιωπά τα κέρδη από τη διαχείριση της κρίσης, την περίοδο 210-2014 εξοικονόμησε 41 δις €, αποδεδειγμένα από τις δικές τους ομολογίες, η δε ισοτιμία ευρώ – δολαρίου και το φθηνό επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, συμβάλλει στην αύξηση του εμπορικού της πλεονάσματος, κατά 4%ετησίως ήτοι, κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Ακούστε, η φούσκα του παγκοσμίου χρέους είναι κάποιες εκατοντάδες τρισεκατομμύρια, αυτά δεν δικαιολογούνται στην πραγματική οικονομία. Ξέρετε, τέτοια χρέη σβήνονται με πόλεμο, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έκλεισε την ιστορία του κραχ του 1929. Όμως, ο κ. Βαρουφάκης έδωσε μια λύση. Τι είπε; Δεν θέλετε να διαγράψετε τα χρέη; Και το ξεκίνησε από την Ελλάδα, καλώς μην τα διαγράψετε, βάλτε έναν τόκο στο δικό σας κεφάλαιο και ας ξεκινήσουμε από την αρχή την οικονομία με ομολογίες που θα έχουν αναπτυξιακή ρήτρα. Δεν το δέχθηκαν.
Η Ελλάδα αντιστάθηκε πολλές φορές και το έκανε απέναντι σε ισχυρότερους με θυσίες, σήμερα το πραγματοποιεί με οικονομικές θυσίες. Χαιρετίζω τη σύσταση της Επιτροπής που έγινε με πρωτοβουλία της Προέδρου – και τα συγχαρητήρια ανήκουν σ΄αυτήν – που θα προσδιορίσει τους απαράδεκτους όρους και τις παράνομες διαδικασίες που σκιαγραφούν το πλαίσιο λειτουργίας μιας τέτοιας μορφής χρέους. Πιστεύω, ότι τα αποτελέσματα της Επιτροπής θα αποκαλύψουν το συνολικό ποσόν των δανείων, το σκοπό τους, τους όρους τους, τη χρήσης τους, το ποσό αποπληρωμής τους, τις προμήθειες – υπαινίχθηκε ο Υφυπουργός Άμυνας κάτι επ΄αυτού- το ποσό και το μέγεθος μετατροπής ιδιωτικών χρεών σε δημόσια, δηλαδή αυτών που ουσιαστικά ήταν σε ιδιώτες και μεταφέρθηκαν στο Δημόσιο. Θα αποκαλυφθεί η παρατυπία, η παρανομία και ο δόλος. Πιστεύω ότι θα αποκαλύψει το Διεθνές Bullying που δέχεται η Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνει Ιφιγένεια. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς δανεισμό με ορθολογική και έντιμη διαχείριση των πόρων μας, με την Παραγωγή που είναι η πραγματική Οικονομία. Προΐσταμαι ενός Υπουργείου που είναι παραγωγικό Υπουργείο, θέλω να ξαναξεκινήσουμε και αυτό το προσπαθεί η σημερινή Κυβέρνηση, το προσπαθούμε όλοι μας. Δώστε μας χρόνο. Βοηθήστε. Το αποτέλεσμα θα είναι θετικό και θα είναι έπαινος για την Ευρώπη.
Σας ευχαριστώ.