ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΑΦΕ 29-08-2006
Η Ελλάδα είναι ακριβή χώρα για τους κατοίκους αλλά και για τους επισκέπτες της όχι από τον καφέ αλλά από άλλους λόγους όπως ελλείψεις υποδομών, προσφορά κακών υπηρεσιών, εποχικότητα στην νοοτροπία μας.
Μην πυροβολείτε τον Καφέ
Ακρίβεια – Καφές και Τουρισμός
«Και το δίκιο θέλει απόδειξη» λέει ο σοφός λαός. Δυστυχώς αυτή την άλλη διαπίστωση δεν την ενστερνίζονται αυτοί που προσπαθούν να αποδείξουν ότι η Ελλάδα είναι ακριβή χώρα συγκρίνοντας την τιμή του καφέ στην Αθήνα και σε ελληνικά θέρετρα με πρωτεύουσες και τουριστικά θέρετρα άλλων χωρών.
Η Ελλάδα είναι ακριβή χώρα για τους κατοίκους αλλά και για τους επισκέπτες της όχι από τον καφέ αλλά από άλλους λόγους όπως ελλείψεις υποδομών, προσφορά κακών υπηρεσιών, εποχικότητα στην νοοτροπία μας. Δεν πρέπει να «ενοχοποιούμε» τον καφέ που στο κάτω – κάτω είναι και τρόπος ζωής για τους Έλληνες. Διότι είναι ταυτόχρονα συνάντηση εργασίας και διασκέδαση. Όταν «καταλαμβάνεις» για δύο ώρες ένα τραπέζι στην πλατεία συζητώντας και καπνίζοντας ή στην παραλία με θέα και μουσική οι τιμές είναι λογικές. ΄Αλλωστε πως θα πληρώσουν οι καταστηματάρχες την ανακαίνιση του χώρου, τα υπέρογκα τέλη πεζοδρομίου και το φόρο παρεπιδημούντων που οι ΟΤΑ επιβάλουν με κοντόφθαλμη εισπρακτική λογική στρεβλώνοντας την αγορά
. Για να γίνει σαφέστερο τι εννοώ σημειώνω ότι στα νυκτερινά κέντρα διασκέδασης δεν πληρώνεις το μπουκάλι ουίσκι που θα το αγόραζες στο souper market στο 1/30 της τιμής, αλλά πληρώνεις τον τραγουδιστή. Όμως ο καφές είναι ακριβός για τον επισκέπτη που έμαθε να τον πίνει όρθιος για πέντε λεπτά π.χ. στο μπιστρό στην Πιάτσα Ντουόμο.
Ο ίδιος θεωρεί όμως φθηνό το πρωϊνό στο ξενοδοχείο που κυμαίνεται στα 10- 15 ευρώ γιατί έμαθε να τρώει το πρωί τέσσερα πιάτα σαλάτες , αυγά και μπέικον με επιδόρπιο τούρτα σεράνο. Αλίμονο στον Έλληνα που φαγωμένος μέχρι σκασμού από το προηγούμενο βράδυ , το πρωί πίνει μόνο έναν καφέ.
Συνεπώς δεν πρέπει να παρασυρθούμε πολίτες και πολιτικοί και να υιοθετούμε αβασάνιστα δημοσιεύματα εντυπωσιασμού που μένουν στην επιφάνεια και όχι στην ουσία. Θα είχαν νόημα τέτοιες συγκρίσεις αν λάμβαναν υπόψη τους και τις καταναλωτικές συνήθειες των λαών.
Αυτό που περιέγραψα είναι ένα μικρό δείγμα του ότι η «ανακαίνιση» του τουριστικού μας προϊόντος χρειάζεται σοβαρή και υπεύθυνη μελέτη έξω από λαϊκισμούς. Γιατί στον κατήφορο που πήρε η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας η ανάσχεση μπορεί να προέλθει μόνο από τον τουρισμό που λειτουργεί σαν Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας της Εθνικής Οικονομίας. Προϋπόθεση είναι να άρουμε την κόπωση , την συγκέντρωση και την εποχικότητα που παρουσιάζει, αξιοποιώντας το μεταολυμπιακό κεκτημένο.
Δυστυχώς η παρούσα κυβέρνηση της θεωρίας του «αυτόματου πιλότου» περί άλλων τυρβάζει.
Τι να ελπίζεις από αυτούς που θεωρούν την ακτοπλοϊκή ταλαιπωρία τουριστική ατραξιόν.