Νεο-οθωμανισμός και Θράκη. 11.12.2010
“Η Τουρκία επιχειρεί ότι και τα άλλα σοβαρά κράτη: Ξαναδιαβάζουν την ιστορία τους, αφ΄ενός για να την ξαναθυμηθούν και αφ΄ετέρου προσπαθούν να την εξωραΐσουν από τα μελανά στοιχεία της και να την προσαρμόσουν στις σημερινές τους ανάγκες.
Ο βασικός στόχος του κ. Ερντογάν είναι ότι προσπαθεί να συνδέσει το κομμένο νήμα του τέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με το παρόν, παρακάμπτοντας την κοσμική περίοδο της Τουρκίας και σε ένα βαθμό το κεμαλισμό. Φορτώνοντας όμως έτσι τις γενοκτονίες των Αρμενίων, τις γενοκτονίες των Ποντίων, το Ελληνικό του 1921 και το Ελληνικό του 1955 στην περίοδο των Οθωμανών ή Νεοοθωμανών.
Αυτό το παιχνίδι, το οποίο παίζει η Τουρκία, εμείς δεν πρέπει να το αφήνουμε έτσι. Πρέπει να το αποκαλύπτουμε, γιατί δεν πρέπει να δώσουμε στη σημερινή Τουρκία το άλλοθι του Πόντιου Πιλάτου.
Ο νεοοθωμανισμός, λοιπόν, δεν είναι εκδήλωση νοσταλγίας της Άγκυρας για το παρελθόν, αλλά εργαλείο που εξυπηρετεί τις γραμμές της εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας που είναι χαραγμένες στην πάντα επικαιροποιημένη Ερυθρά Βίβλο της Τουρκίας
Η Ερυθρά Βίβλος πρωτοσυντάχθηκε το 1960 και έκτοτε αναθεωρήθηκε τέσσερις φορές . Η πρώτη αναθεώρηση έγινε επί της χούντας του Εβρέν. Η δεύτερη με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τη διάλυση των Βαλκανίων. Η τρίτη έγινε στα Ίμια και η τέταρτη την περίοδο του Ερντογάν. Σ΄ αυτήν, θα επανέλθω.
Οι νεοοθωμανιστές, προβάλλουν δύο στοιχεία: Την ανεκτικότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη σταθερότητα που προσέφερε στις χώρες που ήταν υπό το ζυγό της, για να αναπτύσσονται ελεύθερα. Μύθος και τα δύο. Η καταπίεση ήταν εμφανής και ξέρετε τι αγώνες και θυσίες χρειάσθηκαν για να μπορέσουν να απελευθερωθούν οι λαοί.
Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα νεοοθωμανισμού στη Θράκη: Προσφάτως, επ΄ ευκαιρία του μνημοσύνου του Σαδίκ επισκέφθηκε τη Θράκη ο Μπουλέντ Αρίντς. Ποιός είναι ο κ. Αρίντς; Είναι ο αντίστοιχος Πάγκαλος, ο Αντιπρόεδρος της Τουρκικής Κυβέρνησης. Αφού επισκέφθηκε πολλές περιοχές, μαζί με το Πρόξενο, ανέβηκαν και στοΕχίνο. Αφού χαιρέτησαν ο Δήμαρχος, ο ψευδομουφτής κ.λ.π., ο βουλευτής Μάντατζη Τσετίν στο χαιρετισμό του, απεκάλεσε τον Εχίνο «Τσανακαλέ». Τόπο του Τουρκικού ηρωισμού. Παρεμπιπτόντως, η ωραία Σιμπέλ, η ανεξάρτητη υποψήφια Δήμαρχος Κομοτηνής μιλώντας στο Τυχηρό το αποκάλεσε «Τσανακαλέ» και γέμισε η Θράκη Τσανακαλέ εξ΄ αιτίας του ότι τα κόμματα σκύβουν το κεφάλι για να πάρουν μια χούφτα ψήφους
Κατόπιν μίλησε ο κ. Αρίντς και υπερτόνισε ότι με τον πολιτισμό μας, με τον μουσουλμανισμό μας ζήσαμε επί αιώνες στα χώματα αυτά και θα συνεχίσουμε να ζούμε όπως και επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εξήρε την ανεκτικότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και συνέκρινε αυτή την ανεκτικότητα με τη σκληρότητα την οποία επέδειξε η Δύση στην Αλγερία, Σουδάν, Βοσνία κ.λ.π. Όμως, από κάτω τα συνθήματα που φώναζε το πλήθος ήταν «καταραμένο να είναι το ΡΚΚ», « Η Τουρκία είναι μεγάλη χώρα και πιο μεγάλη δεν υπάρχει“, κλπ, δηλαδή συνθήματα των Γκρίζων Λύκων.
Το επισημαίνω αυτό, διότι από τη μια μεριά η Τουρκία, μέσω της επαναβίωσης του Οθωμανισμού, ως εργαλείο, επιδιώκει την ενσωμάτωση των Κούρδων και άλλων πληθυσμιακών ομάδων εντός του Τουρκικού κράτους αλλά και στις γειτονικές χώρες και από την άλλη μεριά ο κεμαλισμός μέσω των ‘γκρίζων λύκων΄, παρεμβαίνει σε μια αγαστή συνύπαρξη.
Δεν είναι τυχαίο που μουσουλμάνοι βουλευτές μετά την τελευταία επίσκεψή τους στην Τουρκία και τις συναντήσεις που είχαν υψηλόβαθμους αξιοματούχους, δειλά δειλά δημοσίως, αλλά και σε κατ ιδίαν συζητήσεις αποδέχονται ότι όποιος θέλει να ονομάζεται πομάκος ας το κάνει και αν θέλει να μιλάει τη γλώσσα του, όπως και οι αθίγγανοι Ρομ, αρκεί να είναι κομμάτι της Τουρκικής μειονότητας.
Συνοψίζω: Η Τουρκία με Πρωθυπουργό τον κ. Ερντογάν και Υπ. Εξωτερικών τον κ. Νταβούτογλου, με τη θεωρία του στρατηγικού βάθους, αξιοποιεί τον νεοοθωμανισμό για να εξαπατήσει τη Δύση, παίζοντας πάνω σε τρείς άξονες:
Ο πρώτος άξονας είναι ότι η Τουρκία είναι η πιο ισχυρή μουσουλμανική χώρα και μπορεί να γίνει γέφυρα στις άλλες μουσουλμανικές χώρες αλλά και στους Άραβες.
Ο δεύτερος άξονας είναι ότι, η ίδια βρίσκεται στο δρόμο για την επίλυση των εσωτερικών προβλημάτων της με τους Κούρδους, με τους Αλεβίτες αλλά και με τα άλλα γειτονικά κράτη, Ελλάδα κ.λ.π. Τέλος,
Ο τρίτος άξονας είναι ότι, μπορεί να μεσολαβήσει ανάμεσα στη Δύση και στο Ιράν καθώς και στη Μέση Ανατολή με το Παλαιστινιακό.
Σε ένα βαθμό η Τουρκία το έχει επιτύχει! Γιατί έχει καταφέρει πολλοί πολιτικοί αναλυτές διεθνώς, να της το αναγνωρίζουν.
Εμείς, ως χώρα, αν δεν θέλουμε να γίνουμε ¨γιουσουφάκια¨, καλούμαστε να αποκαλύπτουμε αυτές τις φαντασιώσεις της Τουρκίας σε κάθε διεθνή οργανισμό, σε κάθε διεθνές φόρουμ και επίσης σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις.
Ο νεοφιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης έγραφε ότι, «όποιος δεν θέλει να γίνει φερέφωνο του ισχυρότερου δεν πρέπει να αναπαράγει την εικόνα που ο ισχυρός θέλει να προβάλει για τον εαυτό του »
Η τελευταία αναθεώρηση της Ερυθράς Βίβλου της Τουρκίας, που στις πάγιες επιδιώξεις της περιλαμβάνονται η Θράκη, το Αιγαίο και η Κύπρος, στοιχειοθετεί μια τακτική πάνω στους εξής άξονες: Ο πρώτος άξονας είναι: Ειρήνη. Ο δεύτερος είναι: χαλάρωση του casus belli και ο τρίτος: Τουρκία – Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό όμως είναι το τυρί. Η φάκα είναι από πίσω. «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες».
Στο πίσω μέρος του μυαλού μας εμείς οι Έλληνες, παρόλα τα σκωτσέζικα ντούς στα οποία μας υποβάλλει η Τουρκία – και το πρόσφατο ήταν αυτό που είπε ο Νταβούτογλου ότι ¨αν η Ελλάδα δεν δεχθεί τη συνδιαχείριση στο Αιγαίο θα υποστεί τις συνέπειες της άρνησής της¨ ενώ την περίοδο ο Ερντογάν κάλεσε τον Ελληνα Πρωθυπουργό να επισκεφθεί την Τουρκία για να συμμετάσχει στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας – ανά πάσα στιγμή, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι στους G20 και είναι 16η χώρα σε οικονομικό μέγεθος και ότι έχει διαταραχθεί προ πολλού η ισορροπία στο Αιγαίο. Το 7 προς 10 έχει πετάξει.
Στη Θράκη , η ειδοποιός διαφορά από τις άλλες επιδιώξεις της Τουρκίας είναι ότι, υπάρχει μια ευάριθμη μουσουλμανική – θρησκευτική δηλαδή – μειονότητα κατά τη Συνθήκη της Λωζάνης, που η Τουρκία θέλει να την καταστήσει εθνική δηλαδή Τουρκική και να τη μετατρέψει όσο το δυνατόν, κατά το δόγμα της Κύπρου σε κοινότητα, δηλαδή επιδιώκει την Κυπροποίηση της Θράκης.
Το παράδοξο είναι ότι: καλά οι Έλληνες μουσουλμάνοι που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι προσβλέπουν στο Ελληνικό κράτος γιατί σ΄αυτό ζούν και διεκδικούνται από την Τουρκία, όμως οι Έλληνες αθίγγανοι – ρομά και πομάκοι που είναι λαοί χωρίς κράτη θα πρέπει όχι μόνο να προσβλέπουν στο Ελληνικό κράτος αλλά και να διεκδικούνται από αυτό. Δυστυχώς όχι μόνο δεν τους διεκδικήσαμε, αλλά τους χαρίσαμε στη σύμμαχο Τουρκία επειδή οι πομάκοι ομιλούν ένα γλωσσικό ιδίωμα που έχει βάση τη σλαβική. Και την εποχή εκείνη, που υπήρχε ακόμη το σύνορο με τον υπαρκτό σοσιαλισμό, φοβηθήκαμε μήπως τους στείλουμε στην αγκαλιά του κομμουνισμού και τους στείλαμε στην αγκαλιά της Τουρκίας. Η αρτηριοσκλήρωση αυτή του Υπουργείου Εξωτερικών συνεχίζεται. Δεν υπάρχει αναθεώρηση εξωτερικής πολιτικής. Σας το λέω, γιατί το γνωρίζω. Τους χαρίσαμε στην Τουρκία λόγω έλλειψης εθνικής στρατηγικής και λόγω κομματικών σκοπιμοτήτων.
Μιλάμε για μουσουλμανοχώρια, για χωριά της ορεινής Ροδόπης και άλλες τέτοιες γελοιότητες. Ακόμα και με τη λογική της τουριστικής ανάπτυξης το brand name που θα έπρεπε να έχει η Θράκη είναι τα πομακοχώρια, όπως τα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου. Ούτε και αυτό δεν κάναμε. Και δυστυχώς, όσοι από αυτούς τους ανθρώπους τάχθηκαν με την Ελληνική πολιτεία, όχι μόνον απομονώθηκαν από την κοινωνία τους, αλλά κυνηγήθηκαν και από το Ελληνικό κράτος.
Στην Αθήνα, για μια χούφτα μειονοτικές ψήφους, παίζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες τη Θράκη στα ζάρια.
Προσπερνούν αδιάφορα το ότι ο προϋπολογισμός του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής είναι δεκαέξι εκατομμύρια ευρώ, που μοιράζονται σε ένα δίκτυο προπαγανδιστών και χαφιέδων, που όταν έρθει η ώρα των εκλογών, μαζί με τους ιμάμηδες, μπορούν να στείλουν το μήνυμα που θέλουν.
Συγκριτικά, ο προϋπολογισμός του προξενείου της Νέας Υόρκης είναι ζήτημα αν φτάνει τις 800.000 ευρώ.
Βλέπουμε, σαν να μη συμβαίνει τίποτε, τη διείσδυση των τουρκικών επιχειρήσεων στη Θράκη, με αγνώστου προέλευσης κεφάλαια, που δεν τις δικαιολογεί το μέγεθος της οικονομίας της Θράκης και συνδυάστε αυτό, με αυτό που έλεγαν υποψήφιοι μουσουλμάνοι στις πρόσφατες εκλογές ότι, θα δημιουργήσουμε θέσεις για τα παιδιά μας, εμείς μπορούμε να τους δώσουμε δουλειά γιατί η Ελλάδα είναι μια ‘μπατιρισμένη’ χώρα. Και αυτά δεν είναι λόγια δικά μου, είναι λόγια δικά τους.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά δικοί μας πολιτικοί, τα δικά μας κυβερνητικά στελέχη, συναντώνται με το ψευδομουφτή, νομιμοποιώντας τον και μετά ως στρουθοκάμηλοι, κρυβόμαστε στην αυταπάτη ότι, δεν έγινε τίποτε και ότι, ξεγελάσαμε τους Τούρκους.
Ξεχνάμε ένα πράγμα, ότι, τα πάντα καταγράφονται στην ιστορική μνήμη και χρησιμοποιούνται την κατάλληλη στιγμή. Η ιστορία βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων. Γελιέστε, αν νομίζετε ότι ξεχάσθηκε η ανιστόρητη πρωτοβουλία του πρώην πρωθυπουργού, του κ. Μητσοτάκη, όταν κάλεσε τον Ιούλιο του 1991 τον πρέσβη της Βουλγαρίας κ. Μπογτάνωφ και τον αναπληρωτή πρέσβη της Τουρκίας κ. Μπουλούκμπαση να τους ανακοινώσει την πρόταση περί τριμερούς αφοπλισμού της Θράκης. Και γελιέστε αν νομίζετε ότι, έπεσε στο κενό η αψυχολόγητη δήλωση του σημερινού πρωθυπουργού ότι ‘’όταν χρωστάς κινδυνεύει η εθνική σου κυριαρχία’’.
Υπάρχει ελπίδα.
Πρόσφατα, με το σχέδιο Καλλικράτης και στο πλαίσιο της ανάπτυξης των νομών Ροδόπης και Ξάνθης, χωρίς κανείς να αντιλέξει, είχαμε μια ευκαιρία και τη χάσαμε, να εκμηδενίσουμε την παρέμβαση του Τουρκικού προξενείου με την αρχιτεκτονική των δήμων. Αρκεί να δημιουργούσαμε τρείς δήμους στο νομό Ξάνθης και τρείς στο νομό Ροδόπης. Δημιουργήσαμε τέσσερις στον κάθε νομό, για να εξυπηρετήσουμε μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά στην ουσία τις επιδιώξεις του Τουρκικού προξενείου
Όμως, ποτέ δε λείπουν οι ευκαιρίες. Θα ξαναβρεθούν, αρκεί να ξυπνήσουμε.
• Υπάρχει ελπίδα, γιατί οι Έλληνες μουσουλμάνοι, σέβονται την Ελληνική πολιτεία. Σήμερα είναι απούσα και στο απόλυτο κενό χορεύει το προξενείο Κομοτηνής. Και όταν λέμε παρούσα, δεν εννοούμε αστυνόμευση αλλά δημιουργία ανάπτυξης, δουλειάς, εξυπηρέτησης.
- Υπάρχει ελπίδα αν μπορέσουμε να στήσουμε δημόσια εκπαιδευτήρια και νηπιαγωγεία δίπλα στα μειονοτικά και ας αφήσουμε τις οικογένειες των μουσουλμάνων να διαλέξουν. Σας πληροφορώ ότι, σε λίγα χρόνια θα είναι γεμάτα τα δημόσια σχολεία και τα ιδιωτικά θα κλείνουν.
- Υπάρχει ελπίδα, αν η διδασκαλία του Κορανίου γίνεται στα ελληνικά και όχι στα αραβικά ή στα τουρκικά, ώστε να ταυτίζει το μικρό παιδί το μουσουλμανισμό με την Τουρκία.
- Υπάρχει ελπίδα, αν απελευθερώσουμε τη μουσουλμάνα γυναίκα από τη σαρία και την καταπίεση. Τα περισσότερα ψυχοφάρμακα πουλιούνται στην Ξάνθη και στη Ροδόπη. Αυτό, λέει πολλά.
- Υπάρχει ελπίδα, αν αντικαταστήσουμε τους νόμιμους ξεπερασμένους – για να μην πώ τίποτε άλλο – μουφτήδες με άλλους, που μπορούν να ξανακερδίσουν τη μειονότητα, απέναντι στους ψευδομουφτήδες. Οι μουφτήδες είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Και ως δημόσιοι υπάλληλοι, έχει λήξει η θητεία τους. Ήταν για μια δεκαετία από το 1990 και υπάρχουν άξιοι και μορφωμένοι ιερωμένοι.
- Υπάρχει ελπίδα αν οι χριστιανοί αποβάλλουν το μιθριδατισμό που τους επιβάλλουν τα κόμματα. Ξέρετε ότι, ο Μιθριδάτης έπαιρνε λίγο-λίγο το δηλητήριο για να εθιστεί σ αυτό, ώστε να μη μπορέσουν να τον δηλητηριάσουν.• Υπάρχει ελπίδα, αν οι Έλληνες πολίτες διεθνιστές και κοσμοπολίτες – για να μη δώσω άλλους χαρακτηρισμούς – εντός και εκτός Ελλάδας, καταλάβουν ότι ακέραια η Ελλάδα μπορεί να παλέψει στον ωκεανό της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Κολοβή, ποτέ!!
Διαβάζω κάτι που είχε γράψει ο Σοπενάουερ: ¨Ο άνθρωπος δεν στερείται αγαθών, που δεν πέρασε από το μυαλό του ότι θα τα αποκτήσει! Κάτι που δεν είχε, δεν το έχασε. Αν τα είχε και τα έχασε, μετά την αρχική οδύνη , προσαρμόζεται. Το πιο επώδυνο όμως είναι ότι, προσαρμόζεται σαν να μην τα είχε.
Αν συνειδητοποιήσουμε όλοι μας το τι παίζεται στη Θράκη, ελπίζω αυτό να μην συμβεί”.
