Συνέντευξη του Παναγιώτη Σγουρίδη στον Γαβριήλ Αβραμίδη, που δημοσιεύθηκε στο POLITISPRESS.GR
- Κύριε Σγουρίδη, ως Θρακιώτης πολιτικός, πως σχολιάζετε την απόφαση της κυβέρνησης για την επέκταση και δημιουργία νέας δομής φιλοξενίας παράνομων μεταναστών στο υπάρχον ΚΥΤ στο Φυλάκιο Ορεστιάδας; Οι αντιδράσεις του λαού της περιοχής και των φορέων πρώτου και δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκησης μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα;
Κύριε Αβραμίδη, η Θράκη αποτελεί ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της Συνθήκης της Λωζάννης. Η περιοχή εξαιρέθηκε της ανταλλαγής των πληθυσμών και έτσι το 1923 παρέμειναν 85.000 περίπου μουσουλμάνοι σε Ξάνθη, Ροδόπη και κομμάτι του Έβρου, σε αντιστοιχία 300.000 περίπου Ελλήνων σε Ίμβρο, Τένεδο και Κωνσταντινούπολη. Σήμερα η μουσουλμανική μειονότητα, που απαρτίζεται από τρία γένη, τους Τουρκογενείς, τους Πομάκους και τους μουσουλμάνους Ρομ, αριθμεί περίπου 120.000 άτομα, σε αντίθεση με τους 5.000 περίπου Έλληνες που μετά από διωγμούς ζουν σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο. Αυτό φυσικά είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του πόσο τηρεί η Τουρκία τα συμφωνηθέντα.
Στη λεπτή ισορροπία της ειρηνικής συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων, αγκάθι είναι το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, που με ένα υπερβολικά υψηλό για περιφερειακό προξενείο προϋπολογισμό, μισθοδοτεί «παπαγαλάκια», ώστε να εξυπηρετήσει το σχέδιο τουρκοποίησης της θρησκευτικής μειονότητας, βαφτίζοντάς την Εθνική και εκείθεν Κοινότητα. Δηλαδή Κυπροποίηση της Θράκης.
Όλα τα προαναφερθέντα σε περίληψη, γιατί θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο, αποδεικνύουν το πόσο ευαίσθητη σε εθνικό επίπεδο είναι η Θράκη.
Συνεπώς, η αναβάθμιση του ΚΥΤ στο Φυλάκιο Ορεστιάδας σε χώρο υποδοχής 5000 προσφύγων και παράνομων μεταναστών, αποκλειστικά μουσουλμάνων, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Υπηρέτησα στην επιστράτευση του 1974, με τα γεγονότα του Κυπριακού, δύο χρόνια στη Βύσσα, Καστανιές, Στέρνα, Άργο, Καναδά και γνωρίζω πολύ καλά την όσμωση των συνόρων. Ελπίζω οι κυβερνώντες, μετά τη σθεναρή αντίσταση των φορέων της περιοχής, να μην προχωρήσουν σ΄αυτό το ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.
- Είστε ανήσυχος για τις εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα; Τι πρέπει να κάνει, κατά τη γνώμη σας, η ελληνική κυβέρνηση;
Η μετακεμαλική Τουρκία, κατά τη γνώμη μου, για τους παρακάτω λόγους καθίσταται αναθεωρητική χώρα διεθνών συνθηκών και συμβάσεων.
- Αντιλαμβάνεται τη στρατηγική σημασία της θέσης της στο γεωπολιτικό παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων και θέλει να το εκμεταλλευτεί.
- Η δημογραφική της έκρηξη δημιουργεί μάζα καταναλωτών και φθηνών χεριών, συνεπώς οικονομικά συμφέροντα και θέλει να το εκμεταλλευτεί.
- Το πολιτισμικό χάσμα κατοίκων της δυτικής Τουρκίας με αυτούς της Ανατολίας, η θρησκευτική ανομοιογένεια ανάμεσα σε Σουνίτες, Αλεβίτες Σιΐτες, το Κουρδικό ζήτημα κ.α., δημιουργούν κεντροφυγικές τάσεις. Συνεπώς, το όραμα της αναβίωσης του Οθωμανικού παρελθόντος, μέσω του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας, λειτουργεί συγκολλητικά.
Δεν είναι τυχαία η παρέμβαση της Τουρκίας στη Συρία, στο Σουδάν, στη Λιβύη, στο υπογάστριο της Ρωσίας με το Ναγκόρνο Καραμπάχ, με το Ορούτς Ρέις στην ανατολική Μεσόγειο, η απαίτηση διχοτόμησης της Κύπρου και το καζάν-καζάν με την Ελλάδα. Όλα αυτά είναι πολύ ανησυχητικά σημάδια.
Η Τουρκία πρέπει να υποστεί στρατηγική ήττα και μόνο η Ελλάδα μπορεί να το επιτύχει. Δυστυχώς το δόγμα ότι «ο κίνδυνος προέρχεται από την Ανατολή» – «το ενιαίο αμυντικό μέτωπο που ένα αδιόρατο νήμα συνδέει Κύπρο, νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και Θράκη», συμπληρωμένο από την ανάγκη εξοπλισμών «αναλογίας 7 προς 10», ξεθώριασε με τα μνημόνια. Συνεπώς η Κυβέρνηση και κάθε Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να προσέρχεται στις διερευνητικές, για να μη μας φορτώσουν το ¨μουτζούρη¨ της άρνησης, αλλά μέχρις εκεί. Παράλληλα πρέπει να προετοιμαζόμαστε, γιατί μόνον έτσι θα υπάρξουν…..σύμμαχοι.
- Είστε αντιπρόεδρος των ΑΝΕΛ, τι σχεδιάζουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες για την παρουσία τους στις πολιτικές εξελίξεις; Εάν έχουμε φέτος πρόωρες εκλογές θα υπάρξει συμμετοχή των ΑΝΕΛ;
Το ότι υπάρχει μία «σιγή ασυρμάτου», δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθούμε και δεν ανησυχούμε για τις εξελίξεις και στα εθνικά θέματα και ττις εξελίξεις σχετικά με τον Covid 19 και στην οικονομία, όπως αυτή συνδέεται με την εξέλιξη της πανδημίας. Το δίκτυο των στελεχών μας δεν ατόνησε. Έχουμε γραφεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη.
Δεν πιστεύω στο σενάριο των πρόωρων εκλογών, αλλά εάν προκηρυχθούν, η κάθοδός μας θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.
4) Πως θα περιγράφατε ως προσωπικότητα τον Πάνο Καμμένο και τη συνεργασία σας μαζί του; Ως υπουργός εθνικής άμυνας υπήρξε αποδέκτης αρνητικών σχολίων και προσβλητικών επιθέσεων από την κυβέρνηση της Τουρκίας και τα τουρκικά ΜΜΕ, πως το σχολιάζετε;
Με το Πάνο Καμμένο, αν και προερχόμαστε από διαφορετικά κόμματα, εγώ από το ΠΑΣΟΚ του αείμνηστου Ανδρέα και αυτός από τη Ν.Δ. του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, βρεθήκαμε μαζί στην πρώτη επίσκεψη μετά από 72 χρόνια στη Ίμβρο, στη δίκη του δικηγόρου Φραγγόπουλου στην Κωνσταντινούπολη, στη δίκη της Κούρδισας βουλευτίνας Λέιλα Ζανά στην Άγκυρα, στο Ντιάρ Μπακίρ, στη συνάντηση με τον Οτσαλάν στη Συρία, στο κοινοβουλευτικό σπάσιμο του εμπάργκο με τον Μιλόσεβιτς στο Βελιγράδι, στο μέτωπο της Μπάνια Λούκα, στην ίδρυση του εξόριστου Κουρδικού κοινοβουλίου, στην Κύπρο, σε πολλές αποστολές και αλλού. Ο πατριωτικός του χαρακτήρας είναι εκρηκτικός και πολλές φορές απρόβλεπτος…. Έτσι κόπηκαν τα καλώδια του Ορούτς Ρέις, έξω από τη Ρόδο το 2018 και ούτε γάτα ούτε ζημιά, σε αντίθεση με όσα συνέβησαν πρόσφατα.
Τα αρνητικά σχόλια γενικώς της Τουρκίας είναι παράσημα γι΄αυτόν, όπως το «persona non grata” για μένα.
5) Η Νέα Δημοκρατία είχε κατηγορήσει τον Πάνο Καμμένο πως αυτός έδωσε το στυλό για την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, τι απαντάτε εσείς και πως κρίνετε τη στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε σχέση με όσα είχε πει προεκλογικά για τη συμφωνία;
Πρόσφατα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη χαρακτήρισε τη συμφωνία των Πρεσπών «ιστορική» και η μετεκλογική στάση της Ν.Δ. αποδεικνύει το ποιοί διακαώς ήθελαν τη συμφωνία. Όλο το πολιτικό κατεστημένο και ο διεθνής παράγοντας, έψαχναν το άλλοθι και το εξιλαστήριο θύμα. Το βρήκαν στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Δυστυχώς, η έντιμη προσήλωσή μας στη συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ να βγάλουμε τη χώρα τον Αύγουστο του 2018 από τα μνημόνια και να αποχωρήσουμε κατά την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών στο ελληνικό κοινοβούλιο, πνίγηκε στην παραπληροφόρηση και στην προπαγάνδα. Εκ των υστέρων κρίνω ότι έπρεπε να αποχωρήσουμε τον Ιούνιο του 2018. Ούτως ή άλλως η συμφωνία θα υπογραφόταν και η έξοδος από τα μνημόνια είχε ήδη δρομολογηθεί. Άλλωστε πολλοί στο ΠΟΤΑΜΙ και το ΚΙΝΑΛ έραβαν υπουργικά κοστούμια. Όμως αν φεύγαμε τότε, Ιούνιο του 2018, σήμερα οι ΑΝΕΛΛ θα είχαν το λιγότερο 15 βουλευτές στο κοινοβούλιο για να παίξουν ουσιαστικό ρόλο αντίστασης στις εξελίξεις….. Αναρωτιέμαι, πού είναι όλοι αυτοί οι «Μακεδονομάχοι» σήμερα.
6) Μήπως τελικά η συμφωνία με τους βόρειους γείτονες μας ήταν απλά ένας μεγάλος συμβιβασμός σε μια διαχρονική αλυσίδα λαθών πολλών κυβερνήσεων της χώρας μας; Εσείς θεωρείτε πως ήταν καλύτερα πριν τη συμφωνία, όταν όλες οι χώρες τους αποκαλούσαν Μακεδονία χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό και οι Σκοπιανοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους δικαιούχους της αρχαίας μακεδονικής ιστορίας και κληρονομιάς; Μπορεί να ακυρωθεί η συμφωνία και πως;
Κύριε Αβραμίδη, προτού απαντήσω θα επισημάνω δύο πράγματα.
- Διεθνώς την ονομασία στα κράτη τη δίνουν τα Έθνη που τα απαρτίζουν *αρχή που παραβιάσαμε (Σλάβοι – Αλβανοί – Βούλγαροι – Έλληνες Βλάχοι)
- Στην εξωτερική πολιτική ποτέ μη δίνεις το μήνυμα ότι εσύ είσαι εκείνος που θα υποχωρήσει και μάλιστα από θέση ισχύος, *εμείς το δώσαμε.
Χωρίς την αναγνώριση από την Ελλάδα, το γειτονικό κράτος δεν θα είχε καμία εξέλιξη οικονομική και τύχη ένταξης στα υπερεθνικά σχήματα.
Πολλές φορές σκέφτομαι πως, αν η Τουρκία ήταν γείτονάς τους, στην αναμπουμπούλα διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και για λόγους «ειρηνευτικούς», θα είχε ένα τάγμα στο Μοναστήρι, που για την αποχώρησή του θα είχαν λυθεί όλα, πριν το γειτονικό κράτος πάρει το δυναμικό και αξιοπρεπές όνομα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ της ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ». Αλλά επειδή με το ΑΝ δεν γράφεται το μέλλον, η συμφωνία των Πρεσπών δεν ακυρώνεται, αλλά μπορεί να βελτιωθεί, εφ΄όσον ειλικρινά η ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ επιλέξει την ένταξή της στην Ε.Ε. και η χώρα μας έχει τις κεραίες της ανοικτές……..
7) Βλέπετε πιθανή την επιστροφή στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με ένα σχήμα συνεργασίας, μετά από εκλογές με την απλή αναλογική; Θα την υποστηρίζατε;
Στο κόμμα της αντιπολίτευσης υπάρχουν δύο συνιστώσες, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να αποκτήσει δυναμική και πολιτική επιρροή στους Έλληνες ψηφοφόρους …..και πρέπει να αποφασίσει γρήγορα. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και ο Πάνος Καμμένος έχουν αποδείξει ότι τηρούν τα συμφωνηθέντα.
8) Πως αξιολογείτε τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και πως κρίνετε τα μέτρα υποστήριξης των πληττόμενων κοινωνικών ομάδων;
Η διαχείριση της πανδημίας έχει δύο σκέλη. Το υγειονομικό και τις επιπτώσεις στην οικονομία.
Στο πρώτο σκέλος υπάρχουν πισωγυρίσματα, ναι και όχι στη μάσκα, κακή αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος Covid 19 και κυρίως χάθηκε η ευκαιρία να θωρακίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αλλά πώς να το κάνει αφού δεν το πιστεύει;
Στο δεύτερο σκέλος θα γίνει «Βατερλώ». Φοβάμαι πως αν η γερμανική Ευρώπη δεν ακολουθήσει το παράδειγμα του δολαρίου, θα πέσει μεγάλη πείνα στην Ελλάδα. Τα κρατικά ταμεία, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ άφησε γεμάτα, αδειάζουν και είναι λογικό να μην υπάρχουν εισπράξεις. Και ο παραλογισμός επισφραγίζεται από το υπουργείο Ανάπτυξης, όταν οι μόνες μεγάλες επενδύσεις που εγκρίθηκαν είναι ξενοδοχειακές μονάδες. Είναι στρατηγική αυτή;
9) Έχετε να προτείνετε ένα στρατηγικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας; Μπορεί να υπάρξει σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης και ταυτόχρονα ένα ισχυρό δίκτυο κοινωνικής προστασίας των εκτός των τειχών, δηλαδή των ανέργων και υποαπασχολούμενων;
Τα περιφερειακά συνέδρια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας που έγιναν το 2016- 2017 ήταν πρόταση των ΑΝΕΛΛ, που αποφασίσθηκε στο Μαξίμου στην άτυπη επιτροπή Βερναρδάκη.
Είχαν επιτυχία επειδή κινητοποίησαν τις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς τους με ουσιαστικές προτάσεις. Οι ΑΝΕΛΛ συμμετείχαν σε όλα με τις δικές τους προτάσεις, όχι κατ΄ανάγκη διαφορετικές. Οι εκλογές του 2018 άφησαν πίσω τους ένα πλούτο που πρέπει να μετεξελιχθεί σε ένα στρατηγικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας που να βασίζεται στην παραγωγή, τυποποίηση και προβολή της βιοποικιλότητας του υπέροχου σε ιστορία τόπου που ζούμε. Παράλληλα , επενδύοντας στην 4η τεχνολογική επανάσταση, γιατί δεν υστερούμε σε μυαλά, μπορούμε να έχουμε μια χώρα «ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ, ΑΣΦΑΛΗ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ για τους ΠΟΛΙΤΕΣ και ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ της και ΦΙΛΟΞΕΝΗ για τους ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ.
