Ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου της Δήμητρας Παπανδρέου με τίτλο “Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ”

Ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Παναγιώτης Σγουρίδης, μίλησε στην παρουσίαση του βιβλίου της Δήμητρας Παπανδρέου με τίτλο « Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ», στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, στις 11 Φεβρουαρίου 2016:
“Θέλω να ευχαριστήσω τη Δήμητρα Παπανδρέου και τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη που με προσκάλεσαν στο πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου «Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ». Ας μου επιτρέψουν, όμως, να αλλάξω τον τίτλο σε « ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ» . Γιατί έτσι το προσέλαβα διαβάζοντάς το, γιατί είναι βαθιά πολιτικό βιβλίο που ακτινογραφεί τον Μεγάλο Ανδρέα από άλλη σκοπιά.
Θα ήθελα, για να μην πω τα ίδια με τους υπόλοιπους, την παρουσίαση να την χωρίσω σε δύο τμήματα. Στο πρώτο κάνοντας μια συναισθηματική προσέγγιση στο πώς εγώ αισθάνθηκα τον Ανδρέα και στο δεύτερο να κάνω μια προβολή στο μέλλον έχοντας οδηγό την παρακαταθήκη των σκέψεων του Ανδρέα.

Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητέ Αντώνη Λιβάνη,
Η πρώτη μου επαφή με το όνομα «Παπανδρέου» έγινε στις εκλογές Νοεμβρίου του 1961 της « Βίας και Νοθείας». Θυμάμαι στεναχωρημένο τον πατέρα μου να ακούει τα αποτελέσματα από ένα μεγάλο τρανσίστορ Fillips, να τα γράφει στο εσωτερικά χαρτάκια από τα πακέτα των άφιλτρων 7Νο τσιγάρων και να λέει: « Πότε επιτέλους θα έρθει η δημοκρατία σ’ αυτή τη χώρα;»
Έκτοτε στην ποτοποιία μας στην Ξάνθη, που το βράδυ μετατρεπόταν σε πρόχειρο ουζάδικο αλλά και πολιτικό στέκι, παιδί – ξέρετε τότε τα σχολεία λειτουργούσαν πρωί- απόγευμα και μετά βοηθούσαμε τους γονείς- άκουγα ατελείωτες πολιτικές συζητήσεις. Τι «Πλαστήρας, τι «Παπάγος», «114» και μετά από κάποιο διάστημα το όνομα «Ανδρέας», ο οποίος είχε επιστρέψει στην Ελλάδα από την Αμερική το 1961. Η παρουσία του στην «Ένωση Κέντρου» της προσέδιδε αριστερό ριζοσπαστικό χαρακτήρα, έκανε το παλάτι να ανησυχεί και η παραδοσιακή αριστερά έβλεπε ότι της αφαιρούσε ψηφοφόρους.
Παιδί, είχα την τύχη να τον δω και να τον ακούσω, τρυπώνοντας στο κατάμεστο κινηματοθέατρο « Τιτάνια» – θυμάσαι κυρ Αντώνη;-στην προεκλογική επίσκεψή του στην Ξάνθη. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από κόσμο και η παρουσία της αστυνομίας ασφυκτική. Μαγεύτηκα από το λόγο του και στο τέλος κατέληξα στις πλάτες ενός «αγιογράφου κουμουνιστή», πελάτη του ουζάδικου, και φώναζα: « Ανδρέα, Ανδρέα».
Παρόλο που το 1975, μόλις απολύθηκα από το στρατό, έγινα μέλος του ΠΑΣΟΚ, πέρασαν 18 χρόνια για να τον ξανασυναντήσω. Συναντήθηκα και μίλησα με τον Ανδρέα ως γραμματέας της οργάνωσης Ξάνθης στη μεγαλειώδη προεκλογική του συγκέντρωση το Μάιο του 1981, από την οποία ξεκίνησε και η νίκη του ΠΑΣΟΚ της 18ης Οκτωβρίου.
Αν και βουλευτής από το 1989, θα θεωρήσω ότι η πιο σημαντική συνάντηση μαζί του έγινε όταν τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν από το «Ωνάσειο». ‘Όλοι έφυγαν και τον εγκατέλειψαν φωνάζοντας « ο Βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο Βασιλεύς.» Τότε τον επισκέφτηκα και μίλησα μαζί του ήρεμα για τον πατριωτικό χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ και πώς εκείνος τον πίστευε.
Και θα κλείσω αυτή τη συναισθηματική προσέγγιση με μια έντονη σκηνή στην οποία ήμουν αυτόπτης μάρτυρας. Κατευθυνόμενος ο Αντρέας, πρωθυπουργός ων, στην είσοδο του πρωθυπουργικού γραφείου μαζί με τη Δήμητρα που τον κρατούσε πάντα τρυφερά, στενογράφοι της Βουλής μόλις τον είδαν έτρεξαν προς το μέρος του και του είπαν: «Καλημέρα σας, κύριε Πρόεδρε». Εκείνος, καταβεβλημένος καθώς ήταν, δεν άκουσε και τότε η Δήμητρα στρέφοντάς τον απαλά του είπε: «Αγάπη μου, πες καλημέρα στα παιδιά» . Και εκείνος τους χαιρέτησε χαμογελώντας. Αυτή ήταν η Δήμητρα.
Κυρίες και Κύριοι,
Οι περισσότεροι από εσάς που βρίσκεστε σε αυτή την αίθουσα είμαι βέβαιος ότι αναρωτιέστε πώς θα χειριζόταν ο Μεγάλος Ανδρέας Παπανδρέου το 2010 την κατάσταση της χώρας. Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω τη σκέψη και τους χειρισμούς του από την προσωπικότητά του και τον τρόπο που έδρασε στο παρελθόν.
• Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε Διεθνή εμπειρία. Διέθετε βαθιά γνώση του διεθνούς « γίγνεσθαι» . Εξάλλου, το 1944 σε ηλικία μόλις 25 ετών ήταν ο ένας από τους πέντε που εκπροσώπησε την Ελλάδα στην πρώτη σύνοδο του «Bretton Woods».

• Έχαιρε διεθνούς εκτίμησης και αναγνώρισης και απέπνεε κύρος. Ήταν ηγέτης ισοϋψής των Μιτεράν, Κολ, Θάτσερ.

• Είχε την ικανότητα να προσελκύει και να επιλέγει τεχνοκράτες με πολιτική κρίση.

• Είχε την διορατικότητα να συλλαμβάνει και να αναλύει το «όλο» του προβλήματος και να καταλαβαίνει τα «όριά» του. Αυτό τον βοηθούσε να λαμβάνει ρηξικέλευθες αποφάσεις.

Θυμίζω το 1985-1987 το τεράστιο πρόγραμμα περικοπών για περιορισμό του χρέους που αν και έφερε λιτότητα στο λαό κατάφερε να το περάσει.
Θυμίζω το 1994-1996, αν και άρρωστος, είχε την διαύγεια με την οικονομική πολιτική του να τιθασεύσει το έλλειμα στο 25% για να μπει η χώρα στην τροχιά της ευρωζώνης και του ευρώ. Οι κυβερνήσεις Σημίτη απλώς ακολούθησαν αυτό το δρόμο που εκείνος χάραξε.
Συμπερασματικά,
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θα έβαζε το ΔΝΤ από την πίσω πόρτα στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση.
Θα έκλεινε συμφωνία με τους Ευρωπαίους, θα επέβαλε σκληρά μεν αλλά προσαρμοσμένα για τον ελληνικό λαό μέτρα, θα μάζευε την οικονομική χαλάρωση και πάνω από όλα θα τηρούσε την υπογραφή του. Και αυτό είναι το σημαντικότερο για έναν πολιτικό ηγέτη. Και ο Ανδρέας, παρά τα ελαττώματά του, ήταν ηγέτης.
Και σήμερα η Ελλάδα με τον Ανδρέα θα ήταν εκτός μνημονίου.
Σας προτρέπω να αγοράσετε το βιβλίο και να διαβάσετε τη διαχρονική σκέψη του Μεγάλου Ανδρέα Παπανδρέου.
Ευχαριστώ”